Przejdź do zawartości

Ewa Wachowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Wachowicz
Ilustracja
Ewa Wachowicz na gali finałowej Miss Polonia 2018 w Serocku
Data i miejsce urodzenia

19 października 1970
Gorlice

Zawód, zajęcie

producentka, dziennikarka, prezenterka telewizyjna

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Ewa Zofia Wachowicz (ur. 19 października[1] 1970 w Gorlicach[2]) – polska producentka, dziennikarka i prezenterka telewizyjna. Miss Polonia 1992, sekretarz prasowy premiera Waldemara Pawlaka w latach 1993–1995.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Ewa Wachowicz (2011)

Jest córką Wiesławy i Józefa, którzy zajmowali się rolnictwem[3][4]. Wraz ze starszym bratem Arturem wychowywała się w Klęczanach[5]. Jest absolwentką I Liceum Ogólnokształcącego im. Marcina Kromera w Gorlicach. W okresie szkolnym pracowała jako sprzedawczyni na bazarze[6]. Następnie studiowała technologię żywności[7] na Akademii Rolniczej w Krakowie[8]; studia przerwała po rozpoczęciu współpracy z premierem Waldemarem Pawlakiem[9]. W trakcie studiów dorabiała, pracując jako sprzątaczka w klubach studenckich i jako opiekunka do dzieci[6]. W 2001 ukończyła studia magisterskie z zarządzania jakością na Wydziale Towaroznawstwa Akademii Ekonomicznej w Krakowie[10].

Chcąc kształcić się w zakresie technik makijażu i odpowiedniego chodzenia, jako nastolatka zapisała się do agencji modelek[11]. Zadebiutowała jako modelka podczas otwarcia restauracji Dolce Vita w Krakowie[11]. W 1991 wzięła udział w wyborach najmilszej studentki Akademii Rolniczej w Krakowie[12]. W 1992 zdobyła tytuł najmilszej studentki Krakowa, za co otrzymała klucze do miasta od prezydenta Krzysztofa Bachmińskiego[11]. Następnie zdobyła tytuł Miss Małopolski, a we wrześniu 1992 zwyciężyła w finale wyborów Miss Polonia[13]. Pod koniec tegoż roku uzyskała tytuł III wicemiss w finale konkursu Miss World, a w 1993 zwyciężyła w wyborach World Miss University[10].

Od 10 listopada 1993 do 5 marca 1995 zajmowała stanowisko sekretarza prasowego premiera Waldemara Pawlaka, pełniąc funkcję odpowiadającą stanowisku rzecznika prasowego rządu[14]. W tym czasie została laureatką plebiscytu „Srebrne Usta 1994” za powiedzenie, że „premierowi nie odmawia się”[15].

Pod koniec lat 90. założyła firmę producencką „Promiss”, która wydawała Poradnik imieninowy emitowany w telewizji Polsat[16]. Prowadziła też teleturniej 100 procent dla stu w Polsacie[17][16]. Była felietonistką „Echa Krakowa”[18]. W latach 1998–2008 produkowała program Podróże kulinarne Roberta Makłowicza dla TVP[10], a w latach 2003–2005 produkowała program Domowa kawiarenka dla Polsatu[19]. Była też rzeczniczką prasową konkursu Miss World[20]. Od 2005 napisała kilka książek kulinarnych wydanych nakładem własnego wydawnictwa „Promiss”[21]. W 2007 zagrała w jednym z odcinków serialu Niania[22]. Uczestniczyła też w piątej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[8]; w związku z występem dla konkurencyjnej stacji straciła możliwość poprowadzenia programu kulinarnego w TVP2[23][24].

W grudniu 2007 została producentką i prowadzącą autorski program kulinarny Ewa gotuje dla Polsatu[25]. Ponadto prowadziła magazyny dotyczące stylu życia w Polsat Café: WySPA (2008)[26], Gadżety kobiety (2009–2010)[27][28] i Przez żołądek do serca (2012)[29]. Jej wspomnienie o Marku Eminowiczu znalazło się w książce pt. Lubię swoje wady. Marek Eminowicz w opowieściach na siedemdziesięciopięciolecie z 2009[30]. W 2010 uczestniczyła w programie rozrywkowym Polsatu Tylko nas dwoje. Just the Two of Us[10][31] oraz została wiceprezesem firmy medycznej „Nova Clinic”[32]. W latach 2010–2016 była ambasadorką marki Eurocashu „Dobry Wybór”[33][34]. W 2011 reklamowała firmę Dafi, produkującą dzbanki filtrujące i pojemniki próżniowe[35]. W 2013 została jurorką w programie kulinarnym Polsatu Top Chef[36]. Za występy w programie była nominowana do nagrody „Róża Gali 2013” w kategorii debiut[37] i dwukrotnie do Telekamery w kategorii juror (2014, 2017)[38][39]. W 2014 nawiązała współpracę z serwisem Onet.pl, na którego łamach udostępniała autorskie przepisy kulinarne[40][41]. Podjęła też współpracę z miesięcznikiem „Poradnik Domowy”[42], w którym otrzymała swoją rubrykę pt. Smaczna kuchnia. W 2016 zaczęła prowadzić poranną audycję Śniadania z Ewą Wachowicz w Radiu Kraków[43].

W 2017 została właścicielką restauracji Zalipianki Ewa Wachowicz w Krakowie[44], a także poprowadziła warsztaty kulinarne Chleba naszego powszedniego… gotuję, nie marnuję – recykling kulinarny podczas Światowych Dni Ubogich[45] i była nominowana do nagrody Gwiazda Plejady w kategorii gwiazda stylu[46]. Zajęła też siódme miejsce w rankingu „Forbesa” uwzględniającym gwiazdy najcenniejsze wizerunkowo dla reklamodawców[47]; rok później zajęła 18. miejsce w tym zestawieniu[48]. W 2018 została ambasadorką producenta napojów Coca-Cola[49] i przypraw Appetita[50] i została felietonistką Wirtualnej Polski[51]. W 2019 zagrała gościnnie w filmie Filipa Zylbera Jak poślubić milionera?[52][53] i wystąpiła w kampanii reklamowej suplementów marki Ulgix[54]. W 2020 premierę miała książka pt. Wszystkie korony Ewy Wachowicz, będąca wywiadem rzeką, który z Ewą Wachowicz przeprowadził Marek Bartosik. W tym samym roku wystąpiła w kampanii promocyjnej serwisu Interia.pl[55]. W 2021 została ambasadorką marki kosmetyków AA[56].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 w ambasadzie RP w Pretorii poślubiła dziennikarza Przemysława Osuchowskiego, z którym ma córkę Aleksandrę[57] (ur. 2000). Małżeństwo w 2007 zakończyło się rozwodem[58]. Jej partnerem życiowym został Sławomir Kowalewski, z którym w 2023 zawarła związek małżeński[59].

Zajmuje się wspinaczką górską[4]. Zdobyła część szczytów w ramach projektu Korony Wulkanów Ziemi, tj. Elbrus, Kilimandżaro, Demawend, Pico de Orizaba, Giluwe i Ojos del Salado[60].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok wydania Tytuł Wydawnictwo
2005 Słodki świat Ewy Wachowicz Promiss
2009 Ewa gotuje
2010 Ewa gotuje – szybko
2012 Ewa gotuje. Ulubione
2014 Sałatki
2015 Ciasta
2016 Zapiski kulinarne na każdą porę roku
2017 Obiady
2020 Wszystkie korony Ewy Wachowicz Znak Horyzont

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Liliana Fabisińska: Ewa Wachowicz – Kocham gotować dla gości. samozdrowie.pl. [dostęp 2013-01-04].
  2. ↑ Ewa Wachowicz: Klęczany – Gorlice – Kraków. halogorlice.pl, 2013-03-28. [dostęp 2014-09-14].
  3. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 140.
  4. ↑ a b Aleksandra Jarosz: Ewa Wachowicz: W życiu trzeba być odważnym. kobieta.onet.pl, 2013-10-14. [dostęp 2020-10-25].
  5. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 137, 143.
  6. ↑ a b Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008, s. 105. ISBN 978-83-245-1503-5.
  7. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 225.
  8. ↑ a b Taniec z gwiazdami V – Para V: Ewa i Marek. tanieczgwiazdami.onet.pl. [dostęp 2019-04-16].
  9. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 270.
  10. ↑ a b c d Ewa Wachowicz Miss Polonia 1992. zarchiwummiss.eu. [dostęp 2013-01-04].
  11. ↑ a b c Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 25.
  12. ↑ Sławomir Draguła: Uwierzyłam w sukces, gdy dostałam kluczyki do auta. nto.pl, 2003-05-11. [dostęp 2020-12-25].
  13. ↑ Miss Polonia 1992. zarchiwummiss.eu. [dostęp 2020-12-25].
  14. ↑ Rzecznicy prasowi poprzednich rządów. premier.gov.pl. [dostęp 2013-01-04].
  15. ↑ Srebrne Usta 1992–2002. polskieradio.pl, 2012-03-09. [dostęp 2017-04-08].
  16. ↑ a b Ewa Wachowicz: Moja historia. ewawachowicz.pl. [dostęp 2013-01-04].
  17. ↑ Teleturniej „100% dla Stu”. itc.org.pl. [dostęp 2020-12-26].
  18. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 102.
  19. ↑ Nowy program kulinarny Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2003-03-26. [dostęp 2020-12-26].
  20. ↑ POT zamiast Edelmana. wirtualnemedia.pl, 2006-09-04. [dostęp 2020-12-26].
  21. ↑ Ewa Wachowicz: Książki. ewawachowicz.pl. [dostęp 2020-05-23].
  22. ↑ ‘Niania’ wygrała ze śpiewającymi gwiazdami Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2007-12-19. [dostęp 2020-12-26].
  23. ↑ Andrzej Leszyk: Wiem, komu się nie odmawia. tygodnikprzeglad.pl, 2007-04-15. [dostęp 2020-12-26].
  24. ↑ Krystyna Pytlakowska: Ewa Wachowicz w szczerym wywiadzie – o życiu i TzG. polki.pl, 2019-05-09. [dostęp 2020-12-26].
  25. ↑ Ewa Wachowicz będzie gotować w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2007-11-20. [dostęp 2020-12-26].
  26. ↑ Polsat Café gotowy do startu (wideo). wirtualnemedia.pl, 2008-10-05. [dostęp 2020-12-26].
  27. ↑ Patryk Pallus: Nowe gwiazdy w wiosennej ramówce Polsat Cafe. wirtualnemedia.pl, 2009-03-09. [dostęp 2020-12-26].
  28. ↑ Patryk Pallus: Nowe gwiazdy w wiosennej ramówce Polsat Cafe. wirtualnemedia.pl, 2010-03-09. [dostęp 2020-12-26].
  29. ↑ Krzysztof Ibisz i nowy magazyn Ewy Wachowicz w Polsat Cafe. wirtualnemedia.pl, 2012-03-06. [dostęp 2020-12-26].
  30. ↑ Książka: Lubię swoje wady: Marek Eminowicz w opowieściach na siedemdziesięciopięciolecie. biblionetka.pl. [dostęp 2017-10-19].
  31. ↑ Wiosna w Polsacie. media2.pl, 2010-02-06. [dostęp 2013-01-04].
  32. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 257.
  33. ↑ Magdalena Krocz: 500 sklepów w ciągu roku. franchising.pl, 2010-12-17. [dostęp 2020-12-26].
  34. ↑ Tomasz Danelczyk: Eurocash: Wachowicz zniknie z opakowań. parkiet.com, 2016-06-15. [dostęp 2020-12-26].
  35. ↑ Ewa Wachowicz ambasadorką marki Dafi. wirtualnemedia.pl, 2011-11-23. [dostęp 2020-12-26].
  36. ↑ Maciej Nowak, Ewa Wachowicz i Joseph Seelesto w jury „Top Chef”. wirtualnemedia.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-09-11].
  37. ↑ Agata Młynarska, Doda, Edyta Górniak i Nergal mają szanse na “Róże Gali”. wirtualnemedia.pl, 2013-10-25. [dostęp 2020-12-26].
  38. ↑ Tadla, Gessler, Młynarska i Kuźniar walczą o Telekamery (pełna lista nominowanych). wirtualnemedia.pl, 2013-11-18. [dostęp 2020-12-26].
  39. ↑ Danuta Holecka, Mateusz Borek, Edyta Górniak i „Azja Express” walczą o Telekamery 2017. Bez relacji w telewizji. wirtualnemedia.pl, 2016-11-29. [dostęp 2020-12-26].
  40. ↑ Środa, Młynarska Biedrzycka-Osica i Isakowicz-Zaleski wśród OnetAutorów. wirtualnemedia.pl, 2014-10-20. [dostęp 2020-12-26].
  41. ↑ Ewa Wachowicz. kobieta.onet.pl. [dostęp 2020-12-26].
  42. ↑ Nowa odsłona miesięcznika „Poradnik Domowy”, powiększone działy z modą i urodą. wirtualnemedia.pl, 2019-02-01. [dostęp 2020-12-26].
  43. ↑ Radio Kraków z nową ramówką. Sławek Kowalewski i Marcin Ziobro w poranku. wirtualnemedia.pl, 2016-05-02. [dostęp 2020-12-26].
  44. ↑ Zalipianki – ruszyła restauracja Ewy Wachowicz w centrum Krakowa. wirtualnemedia.pl, 2018-01-02. [dostęp 2020-12-26].
  45. ↑ Recykling kulinarny – warsztaty. sdu.malopolska.pl, 2017-11-08. [dostęp 2020-12-26].
  46. ↑ Plebiscyt „Gwiazdy Plejady”! Przypominamy wszystkich nominowanych. plejada.pl, 2017-05-24. [dostęp 2021-04-26].
  47. ↑ Wojciechowska, Wellman i Błaszczykowski najatrakcyjniejszymi reklamowo gwiazdami, Lewandowski dopiero 12. (TOP25). wirtualnemedia.pl, 2017-07-31. [dostęp 2020-12-26].
  48. ↑ Wellman przed Wojciechowską najcenniejsza reklamowo, mocno w dół Lewandowski i Błaszczykowski. wirtualnemedia.pl, 2018-07-27. [dostęp 2020-12-26].
  49. ↑ Ewa Wachowicz ambasadorką Coca-Coli. wirtualnemedia.pl, 2018-04-18. [dostęp 2020-12-26].
  50. ↑ Ewa Wachowicz twarzą marki Appetita. wirtualnemedia.pl, 2018-07-02. [dostęp 2020-12-26].
  51. ↑ Ewa Wachowicz felietonistką Wirtualnej Polski. Tworzy teksty i przepisy dla WP Kuchnia. wirtualnemedia.pl, 2018-07-17. [dostęp 2020-12-26].
  52. ↑ Jak poślubić milionera? w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2022-11-23].
  53. ↑ „Jak poślubić milionera” w kinach od 29 listopada. Steczkowska, Socha, Malinowski, Foremniak i Roznerski w obsadzie. wirtualnemedia.pl, 2019-08-16. [dostęp 2020-12-26].
  54. ↑ Ewa Wachowicz reklamuje Ulgix Trawienie Plus (wideo). wirtualnemedia.pl, 2019-11-21. [dostęp 2020-12-26].
  55. ↑ Wiktoria Gąsiewska, Karolina Gilon, Ewa Wachowicz i Bartek Kasprzykowski w kampanii Interia.pl. wirtualnemedia.pl, 2020-12-02. [dostęp 2020-12-26].
  56. ↑ Aleksandra Kupras: Ewa Wachowicz została ambasadorką marki AA. vogue.p, 2021-10-05. [dostęp 2024-09-06].
  57. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 118, 174–175, 280.
  58. ↑ Wachowicz i Bartosik 2020 ↓, s. 174–175, 291.
  59. ↑ Ewa Wachowicz wyszła za mąż. Pokazała zdjęcia ze ślubu. wp.pl, 2023-09-03. [dostęp 2023-09-03].
  60. ↑ Agnieszka Szymaszek: Ewa Wachowicz o projekcie „Korona Wulkanów Ziemi”. podroze.onet.pl, 2017-10-11. [dostęp 2020-10-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ewa Wachowicz, Marek Bartosik: Wszystkie korony Ewy Wachowicz. Kraków: Znak Horyzont, 2020. ISBN 978-83-240-7875-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Rzecznicy prasowi Rady Ministrów
PRL
III RP
Zwyciężczynie konkursu Miss Polonia
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Wachowicz&oldid=74696920”